چند صباحی است که عباس عبدی سکوت اختیار نموده و اگر گاهی نیز لب به سخن بازگشاید اغلب با رسانه های بیگانه با زبان فارسی است. از بی بی سی گرفته تا دویچه وله آلمان و حتی روزآنلاین که هلند و روزنامه نگاران فراری مشترکا اداره می نمایند. او علت سکوت خود را به روز آنلاین چنین گفته است که سخنان اصلاح طلبان بر جامعه تأثیر خاصی ندارد، تاثیر یک درصدی تورم را صد برابر بیشتر از حرف های آنها دانست و خواستار سکوت اصلاح طلبان تا مرحله ای شد که جامعه در بحران قرار گیرد و آنگاه به میدان آیند.
او به دویچه وله آلمان نیز گفت: الآن جامعه ایران به لحاظ اجتماعی فروپاشیده است، چسب قدرت آنرا نگه داشته. در اتحاد جماهیر شوروی شاید در سال  ۱۹۸۸ هیچ کس فکر نمی‌کرد که این جامعه فوق نظم در سال ۱۹۸۹، در عرض یک مدت کوتاهی به ۱۵ جمهوری و ده‌ها جمهوری‌های کوچک‌تر و با آن اوضاع تبدیل شود. منظور من از فروپاشی این است که این جامعه فاقد مؤلفه‌های اساسی نظم درونی و خودجوش است. که مؤلفه هایش مذهب است، خانواده است، آموزش است، ارتباطات است... این‌ها هیچ‌کدام کارکردهای اصلی‌شان را برای حفظ و بقای یک جامعه مدرن در ایران انجام نمی‌دهند.
او سپس متغیرهای خارجی را در ایران بسیار موثر دانست و آینده ایران را در این خصوص به نتیجه اقداماتی نظیر تحریمها و پرونده هسته ای گره زد.
او اما در مصاحبه اش با رادیو بی بی سی یک گام بلندتر برداشته است و گفته است دولت ایران اجازه براندازی نرم و انقلاب مخملین را نمی دهد. و می گوید: اگر بخواهید چنین انقلابی در ایران به ثمر برسد، قطعاً به شکلی مسالمت آمیز منجر نخواهد شد.
عباس عبدی که در خصوص فروش اطلاعات به بیگانگان و انجام پروژه های اجتماعی براندازانه علیه نظام را در پرونده خود دارد در مصاحبه های اخیر خود به رویکرد جدیدی اشاره می کند که دارای مولفه های برخورد غیر مسالمت آمیز است.

عباس عبدی کیست؟

او متولد 1335 در محله دولاب تهران، بزرگ شده در محله نازی‌آباد تهران در کنار سعید حجاریان است. همکلاس دوران کودکی و همفکر دوران نوجوانی که بعدها در اطلاعات نخست وزیری در کنار خسرو تهرانی همکارش گردید.از دانشجویانی است که در تصرف لانه جاسوسی نقش فعال داشت اما بعدها در پاریس به دعوت یونسکو در مناظره ای با "باری روزن" آخرین وابسته فرهنگی سفارت آمریکا در تهران شرکت کرد. وقتی "باری روزن" که 444 روز گروگان دانشجویان پیرو خط امام بود دست در دست عباس عبدی گذاشت، "لوموند" نوشت: آشتی گروگان و گروگانگیر، باید اصلاحات سیاسی ایران را باور کرد.
او پس از لانه جاسوسی در بخش اطلاعات خارجی دفتر اطلاعات و تحقیقات نخست‌وزیری مشغول شد و مطالعات سیاسی اجتماعی خود را از این مقطع بر کشورهای همسایه آغاز کرد ، اندکی پس از تشکیل وزارت اطلاعات بدون استعفا آنجا را ترک کرد و مسئول دفتر پژوهش‌های اجتماعی در معاونت سیاسی دادستان کل کشور شد و از اینجا ارتباط خود را با میردامادی و موسوی خوئینی ها تشدید کرد.
مطالعات میدانی اجتماعی او در این جایگاه سنگ بنای بسیاری از نظریات بعدی او در سلام و دیگر روزنامه هایش گردید.
در سال 1368 به همراه بهزاد نبوی، سعید حجاریان و بسیاری از چهره های معروف به اصلاح طلبی امروز در مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری در مسئولیت معاونت فرهنگی این مرکز فعال شد.
پس از زندان اول در سال 1372 که هشت ماه به طول انجامید کماکان در مرکز تحقیقات استراتژیک فعال ماند و با مهاجرانی معاونت فرهنگی جدید آن مرکز به عنوان کارشناس چند پژوهش انجام داد. در سال 1375 موسسه پژوهشی آینده را تأسیس کرد و تا قبل از بازداشت در سال 1381 ، در عین فعالیت در آن به همکاری با روزنامه های زنجیره ای همچون سلام، بهار، صبح امروز، مشارکت، نوروز، راه نو و... می پرداخت. عضو موسس ، شورای مرکزی و دفتر سیاسی جبهه مشارکت و نویسنده سه بیانیه های این حزب در کنگره های اول تا سوم بود.
پس از آزادی از زندان، اگر چه فاقد مدرک جامعه‌شناسی است اما در گروه علمی ـ تخصصی انجمن جامعه‌شناسی ایران مشغول است.
او همواره دارای مواضع افراطی بوده است که از آنجمله می توان به پیشنهاد برگزاری رفراندوم و خروج اصلاح طلبان از دولت و مجلس اول و در نهایت خروج از حاکمیت اشاره کرد. مواضع افراطی او سبب گردید حتی با سعید حجاریان نیز به تقابل افتد و برخی دلیل سکوت وی را عدم اقبال رسانه های اصلاح طلب به وی می دانند.
با دستگیری او در سال 81 مشارکت مانور تبلیغاتی گسترده ای کرد اما او پس از آزادی از زندان مواضعی افراطی تر اتخاذ نمود و به انتقاد شدید از خاتمی پرداخت. او که از مشارکت کناره گرفته بود بارها این حزب را به نقد کشید و با ارسال نامه ای پیشنهاد آنها را برای بازگشتش به این حزب رد کرد و خواستار مواضعی تندتر شد.
اگرچه به نظر نمی رسد اظهارات وی از حمایت چندانی در میان اصلاح طلبان برخوردار گردد اما رسانه های بیگانه در سال جاری اقبال گسترده تری به او نشان داده اند.  منبع

 بار دیگر شیخ اصلاحات با لحنی کنایه آمیز در وصف فضای انتخابات که آنرا با زمین فوتبال اشباه گرفته است گفت: ما به قصد برد وارد زمین می‌شویم آه که چقدر شیخ از داوران بازی می‌ترسد که مبادا با مراعات نکردن حال وی باعث شوند تماشاچیان طرفدار وی وارد استادیوم بازی نشوند اما کسی نیست به او بگوید تا اگر قواعد بازی را درست و قانونی رعایت کنی و دست از مسائل حاشیه ای برداری و دم به دم فضای بازی را با مصاحبه‌ها‌ی جنجالی غبار آلود نکنی و از لابی‌ها‌ی پشت پرده که همواره بازد و بند همراه است دست برداری و بازی جوانمردانه را سرلوحه ی کار خود قرار دهی دیگر چه باک از داور و ناظر.
البته امروزه رونق استادیوم ربطی به داوری ندارد چرا که تماشاچی وقتی که ببیند تیم محبوبش قواعد بازی را خوب و منطقی رعایت می‌کند و جوانمردانه پا به زمین مسابقه گذاشته حتی اگر تیمش هم ببازد نه تنها ناراحت نشدن بلکه با خوشحالی فضای استادیوم را ترک می‌کند حال جای بسی تعجب است که چرا شیخ مربی، هنوز در نیمکت کوچینگ مسابقه نشسته نسبت به داوری آن اعتراض می‌کند حال آنکه به گفته ی وی کادر فنی تیمش هنوز در حال شناسایی نفرات بهتر است تا لیست نهایی را برای بازی ببندد.
معلوم نیست چرا هنوز که " نه به داره نه به باره " کروبی دست به جنجالی زود رس در فضای لیگ زده است البته بعضی از کارشناسان قائلند که شیخ دست پیش گرفته، پس نیفته و از ترس باختن در بازی از هم اکنون به فکر چنین طرح چنین مسائلی افتاده، صد البته از قدیم الایام رسم بوده تیمی که در مسابقه می‌بازه نمی‏گوید باختم بلکه می‌گوید ما را بازاندند و اولین اتهام را به داور مسابقه وارد می‌کند شیخ از همین الان زرنگی کرده و هوای ابری را بهانه قرار داده و گفته ممکن است در اثنای مسابقه بارون ببارد و ما نتوانیم بازی خوبی را ارائه بدهیم.
تعجبی نیست که شیخ مربی چنین قضاوت‌ها‌ی زود هنگامی را بکند چرا که تجربه ی تلخ دوره ی گذشته ی مسابقات را از خاطر نبرده که در نیمه نهایی علی رغم اینکه فکر می‌کرد که برنده می‌شود در صدد ارنج تیم برای فینال مسابقات بود در عین ناباوری از گردونه ی مسابقات حذف شد چرا که در خوابی عمیق رؤیای فینالیست شدن را در سر می‌پروراند و وقتی از خواب بیدار شد و نتیجه را دید گفت: این تقصیر داوری مسابقه است.
 باید گفت تیم جدید التأسیس شیخ تازه به لیگ راه یافته و هنوز تا به رسیدن به صدر جدول راه درازی را در پیش دارد و قابل تصور است که شیخ در رؤیای رسیدن به فینال چه خوابهایی که ندیده!! 

دروغ پردازی و کاسه کشمالی یزد فردا برای نماینده چرخابی!!

سایت یزد فردا در خبری با عنوان خبری که پاک شد دروغی آشکار را به بازدیدکنندگان خود القاءنمود. یزد فردا مدعی شد سایت رجانیوز خبرش با عنوان عضو ارشد فراکسیون اقلیت، عضو ارشد مافیای خودرو! را از سایت خود پایین آورده است. اما این خبر همچنان بر روی سایت رجانیوز قرار دارد. راستی چرا یزد فردا چنین حرکت زشتی را در اطلاع رسانی مرتکب شده است؟! مشاهده فرمایید  

سیدعلی اکبر محتشمی پور گفت: دولت دوران سازندگی خارج از قانون برنامه عمل می کرد.
به گزارش ایسنا، عضو شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز در دیدار با شاخه جوانان و دانشجویان حزب اعتماد ملی با بیان این که مشکل ما در گذشته این بود که قانون در کشور اجرا نمی شد، اظهار داشت: در دوران سازندگی برنامه اول و دوم تصویب و در مجلس به برنامه و بودجه سالانه تبدیل شد اما دولت طبق نظر خود و با شخص رئیس جمهور کارهای دیگری را خارج از برنامه انجام دادند که البته ممکن است مفید بوده ولی هر کار خوبی را که نباید انجام داد و کارها باید براساس قانون اجرا شود. منبع

تبصره: اگر طبق قانون عمل می کرد تعجّب بود.

براستی چه اتفاقی افتاد؟ چه شد که آن جلسه با آن شروع وحشتناک، مسیری را طی کرد و به انجام رسید که هیچ کس چنین پایانی را برای آن متصورنبود؟ بدون شک پایان آن کارزارهیچ شباهتی با آنچه که شروع کنندگانش انتظار آن را می‌کشیدند، نداشت آن بدایت کجا و این نهایت کجا؟
آن هنگام که دکتر محمود احمدی نژاد پای بر پلکان هواپیما گذاشت تا قصد دیار امپریالیسم کند شاید هیچکس انتظار چنین دستاوردی را ازاو نداشت، چه آنکه درطی چهار دولت گذشته، حضور در مجمع عمومی سازمان ملل در نزد دولتمردان ما بسان تکلیفی قلمداد می‌شد که حرف حضور در آنجا  و نیز بیان برخی نظرات، ادای وظیفه می‌شد و بار سنگین این تکلیف را از دوش آنان برمی داشت. بی فایده بودن حضور در این مجمع  بزرگ ازسوی دولتمردان گذشته برافکارعمومی نیز القاء شده بود و متأسفانه برخی از قلم بدستان که از آغاز شروع به کار دولت نهم قلمشان در مسیری جز تخریب این دولت رانده نمی‏شد، بر این موضوع  دامن زدند.
مطلب ستون سر خط روزنامه ی اعتماد ملی در اول مهرماه  درهمین راستا نگاشته شد. مطلبی تحت عنوان «ای کاش آقای رئیس جمهور به نیویورک نمی‏رفتند». نگارنده  درآن مقال استنباط کرده بود که حضور احمدی نژاد در نیویورک کمترین فایده ای را هم برای ایران به همراه نخواهد داشت  و بهتر است رئیس جمهور که با اظهارنظرهایش همواره علیه  ایران جوسازی می‌کند!! عطای این سفررا به لقایش ببخشد. هدف، نکوهش این افراد نیست چرا که مجال اینگونه سخن‌ها‌ نیست چه اینکه اقتدار و صلابت  رئیس جمهور ایران در سخنرانی‌ها‌ و اظهار نظرهایش در مجالس مختلف در نیویرک، زبان برخی از مخالفان وی را نیز به اعتراف گشوده؛ مقصود، عظمت و بزرگی دستاورد مردی است که بر خود لقب «نوکری» ملت را داده است، دستارودی که پیش از آن، همگان  نیل به آن را غیر ممکن و در حالتی خوشبین تر با حرف هزینه‌ها‌ی بسیار گزاف و در طی سالهای متمادی انگار می‌کردند. احمدی نژاد اما این  کار را کرد.
رئیس جمهور کشورمان قبل از سفر به نیویرک در گفتگو با خبرنگار شبکه ی CBS آمریکا، شرری از آنچه می‌خواست در نیویورک به معرض نمایش بگذارد را نشان داد، آنجا که وی سایت‌ها‌ی دولت بوش را قبل ازهر چیز ظلمی در حق مردم  آمریکا دانست و آشنا  شدن افکار عمومی مردم آمریکا با واقعیات  پیرامونی خود را نشانه رفت.
نظر سنجی‌ها‌ و نیز کامنت‌ها‌یی که در سایت  این شبکه ی آمریکایی قرار گرفت، حاکی از پیروزی احمدی نژاد در این گام نخستین بود.
اما درخواست حضور در محل برجهای دوقولوی حادثه ای 11 سپتامبر و اعلام همدردی با  قربانیان  و بازماندگان آنها، که از سوی کاخ سفید رد شد، گام بعدی احمدی نژاد بود تا دستپاچگی و سردرگمی را به سران کاخ سفید هدیه  دهد و اذهان  جهانیان را به حضور خود در آمریکا معطوف کند، چرا که  او خوب می‌دانست می‌خواهد چه کند. رئیس جمهور برای سخنرانی دردانشگاه کلمبیا برنامه‌ها‌ داشت و باید  جمعیت کثیری صحبت‌ها‌ی او را می‌دیدند و می‌شنیدند.
500 میلیون نفر، آری 500 میلیون نفر در سراسر جهان انتظار آن لحظه را می‌کشیدند. این 500 میلیون نفر ابتدا تهمت‌ها‌ و ناسزاهای رئیس دانشگاه کلمبیا به مردی را شنیدند که کمتر از این تهمت‌ها‌ را در کشور خود نشنیده بود، اما ادامه ی ماجرا  وضعیتی دیگر بود.
احمدی نژاد با سعه ی صدر ومتانت و صد البته فراست، پاسخ  این تهمت‌ها‌ را با تشویق‌ها‌ی ممتد دانشجویان هم وطن بالینگر داد و ادامه ی ماجرا همان  بود که همگان دیدند و شنیدند. ماجرایی که سرانجام  آن  واگویه‌ها‌ی غم انگیز جان بولتون و نتانیاهو و لیونی و اخبار خبرگزاری‌ها‌ و تیترهای روزنامه‌ها‌ی مهم دنیا بود. کارزاری که در ادامه آن عکس‌ها‌ی امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری برفراز دستان مردم بولیوی قرار گرفت و از همه مهمتر اشک شوق را بر چشمان تمامی ایرانیان در همه جای دنیا نشاند. ایرانیانی که دوربین‌ها‌ی شبکه‌ها‌ی خبری دنیا اشک  شوقشان  از صحبت‌ها‌ی رئیس جمهورشان در جمع آنان در نیویورک را به جهانیان نشان  دادند.
دیشب آن یار سفر کرده به میهن بازگشت و چه شیرین و دلچسب از او استقبال شد. آیت الله شاهرودی، آیت الله جنتی، دکتر حداد عادل، محمدی گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری، سرلشکر فیروزآبادی و مقامات دولتی و لشکری.
دیشب بار دیگر شمیم همدلی و غرور ملی در آسمان کشورمان عطر آگین شد. دیشب در آخرین روزهفته ی دفاع مقدس بار دیگر فضای کشورمان با  وحدت و یکدلی مسئولین کشورمان ستاره  باران شد، آن هم بواسطه ی طنین صدای خمینی کبیر(ره) در سرزمین شیطان بزرگ و آن هم از نفس فرزند آن بزرگ مرد.
تا باد چنین بادا.   منبع

گم شدن 2000 تن گندم در یزد : بنابر اخبار رسیده و طی بازرسی های به عمل آمده، به دلیل سهل انگاری برخی مسئولین ذیربط در سیلو و تبانی رانندگان حمل گندم، انباردار و مسئول برآورد  گندم، طی سال های 83 و 84 ، موجب کسری 2000 تن گندم در انبارهای یزد شده است.

به گزارش نوسازی، در این ارتباط مدیر شرکت غله استان، انباردار وقت و مسئول حراست نیز به هیات رسیدگی به تخلفات اداری معرفی و هم چنین متخلفین جهت پیگرد قانونی به دادسرای عمومی و انقلاب استان معرفی گردیدند که برای تعدادی از آنان قرار بازداشت موقت صادر گردید.

تبصره: کلانتری استاندار وقت چه توضیحی برای این رسوایی دارد؟

این روزها شاهد عزّت آفرینی رئیس جمهور محترم و محبوب برای ملت ایران هستیم و شیطان ها به ویژه شیطان بزرگ به شدت عصبانی هستند. باید به دکتر احمدی نژاد خدا قوّت و خسته نباشید عرض نمائیم. یادی هم از دورانی داشته باشیم که چند سال پیش در سال امیرالمؤمنین رئیس جمهور وقت به سازمان ملل رفت و به جای طرح گفتمان عدالت یک خشت خام به عنوان سمبل تمدن ایرانی آن هم در حین سخنرانی توسط یک خانم بی حجاب به دبیر کل سازمان ملل تقدیم کرد! و نتیجه گفتگوی تمدنهایش این شد که غرب افغانستان و عراق را اشغال و با تهاجم بیشتری بر علیه مسلمانان وارد عمل شدند. 

به گزارش فارس، کارگزاران و مسئولان کشور شب گذشته افطار را مهمان مقام معظم رهبری بودند که این دیدار با حاشیه‌هایی همراه بود.
* هنوز ساعت 16 نشده بود که خبرنگاران چند خبرگزاری و روزنامه معروف کشور برای نگارش گزارشی از این دیدار وارد حسینیه امام خمینی (ره) یا به قول معروف "بیت آقا" می‌شوند.
* پرچم‌ها و نوشته های موجود عطر و بوی رمضان المبارک را بیش از پیش جلوه‌گر است. عده‌ای قرآن می خوانند و برخی دیگر نماز عصر را در وقت فضیلتش می‌خوانند.
* هماهنگی صوت و تعیین محل استقرار مهمانان و دیگر تدارکات مورد نظر، کم کم به پایان کار نزدیک می‌شود و اکنون زمان حضور کارگزاران نظام جمهوری اسلامی یا به تعبیر رهبر انقلاب "کسانی که بارهای سنگین مدیریت کشور در سطوح اصلی را بر عهده دارند"، است.
* ساعت که از 16:30 می گذرد اکثر فضای حسینیه پر شده است. هرچند نفر یک دایره را تشکیل داده و از موضوعات علمی تا نظامی و سیاسی مورد بحث قرار می‌گیرد. دایره‌ها پر از آدمهایی است که کمتر در بیرون از اینجا آنها را در کنار هم دیده‌ایم. انواع سلایق سیاسی اینجا دیگر معنایی ندارد. چپ و راست در پشت در حسینیه به فراموشی سپرده می‌شود و کفپوش آبی و سفید بیت رهبری، نمایی کوچک از همدلی و اتحاد مسئولان و کارگزاران نظام را به نمایش می‌گذارد.
* لباسهای ارتشی، سپاهی، اهل سنت، بلوچ و دیگر پوشش‌های موجود در این مراسم، اتحادی در عین تکثر را پدید آورده؛ سرداری جای خود را به امیر ارتش می‌دهد و ساعتی بعد،یکی از فرماندهان ارتش، افطار را با تعارف خرما به فرمانده بسیجی آغاز می‌کند. بحث‌های روز در میان مسئولانی که کمتر فرصت اینگونه نشست ها را پیدا می‌کنند نیز زمان مغتنمی است تا اطلاعات و اخبار به‌روز شود.
* سکوت توأم با آرامش کارگزاران نظام، هرچند دقیقه یکبار با صلوات برای سلامتی امام عصر (عج) و نایب آن حضرت شکسته می‌شود تا ساعت 16:50 دقیقه که رهبر انقلاب به همراه سران سه قوه وارد حسینیه می‌شوند و "صل علی محمد، نایب مهدی آمد" باردیگر به یمن ورود ایشان سر داده می‌شود.
* پس از قرآن 10 دقیقه‌ای و سخنرانی 30 دقیقه‌ای رئیس‌جمهور، مقام معظم رهبری در ساعت 17:30 دقیقه فرمایشات خود را آغاز می‌کنند.
* بخش اول سخنان ایشان بر اهمیت موضوع ذکر خداوند و تاثیرات مهم و عمیق آن بود. سپس از لزوم توجه به مسئولیت داشتن در نظام اسلامی سخن گفتند و اینکه باید کارگزاران نظام قدردان جایگاه خود باشند و بدانند که در چه نظامی خدمت می کنند.
* سخنان رهبر انقلاب مملو از لطایف لغوی، مثالهای تاریخی و نکات تحلیلی است؛ یک بسته کامل برای کارگزاران نظام ! متخصصان از توضیحات تطبیقی ایشان درباره سد دز (که پس از انقلاب به دست خارجی‌ها ساخته شده) و سد کارون 2 تعجب کردند و نظامی ها از تحلیل دقیق و عمیق فرمانده کل قوا از شرایط منطقه، شگفت زده.
* 3 "عین" مورد تاکید مقام معظم رهبری قرار گرفت : عزم، علم، عقل که می تواند کارآیی نظام را حفظ و ارتقاء دهد. ایشان تاکید کردند که ایران مظلوم است اما ضعیف نیست و باید مسئولان نیز بدانند که جمهوری اسلامی چه دستاوردها و اقدامات ارزشمندی را داشته است.
* یادآوری تهدیدهای همیشگی دشمنان، پایان بخش سخنان رهبر معظم انقلاب بود. از سال 75 یادکردند که تهدیدات آمریکا، کشور را به جهشی در بخش دفاعی رساند و البته خاطرنشان کردند: آنها بفهمند که حمله به ایران به صورت «ضربه زدن و گریختن» ممکن نیست و هرکس تعرض کند عواقب آن به شدت دامنش را خواهد گرفت.
* آنقدر سخنان ایشان شیرین بود که تازه پس از پایان این فرمایشات، متوجه می‌شویم مدتی از اذان مغرب گذشته است. نماز به امامت ولی امر مسلمین و در صفوف منظم کارگزاران نظام خوانده می‌شود و سپس افطار با حضور ایشان. فضا آنقدر دوستانه و صمیمی است که خبرنگاران رسانه‌ها خواستار تداوم حضور خود در اینگونه مراسم می شوند تا انعکاس دهنده این اتحاد و همدلی مسئولان نظام باشند.
* پس از پایان افطار و خداحافظی آقا با مسئولان، گپ و گفت خودمانی تا ساعتی بعد طول می‌کشد و توشه این دیدار، توان مضاعف برای خدمت بیشتر به مردم است.